Is bidden enkel voor vrome boontjes?
Mag ik in mijn gebed alleen maar liefdevolle,
vrome gedachten en gevoelens koesteren. Is het verkieslijk dat ik negatieve
gedachten en gevoelens censureer?
Het antwoord op deze vraag is
eenvoudig. God kent je beter dan jij jezelf kent. Het is daarom niet alleen
toegelaten, het is zelfs wenselijk dat je voor Hem komt zoals je bent, zoals je
je voelt en met wat je op dat moment te zeggen hebt. Alle maskers mogen naar
omlaag. Als je verlangt dat Gods Geest gedurende je gebed in jou kan bidden,
dan is het wenselijk dat je vensters en deuren wijdopen zet. Dat je je toont
zoals je bent, op dit ogenblik. Anders
wordt de ontmoeting moeilijk.
Alles wat menselijk is mag dan
ook aan bod komen in je gebed. Kijk maar naar de psalmen, het hart van het
getijdengebed van de Kerk. Het hele palet van de menselijke gevoelens wordt
erin verwoordt. Van de meest verfijnde en hoogstaande, tot de meest gruwelijke
en schrikwekkende. God kan ons maar bekeren in de mate dat wij ons aan Hem
prijsgeven, zoals we zijn.
Daarom is het, in het bijzonder
bij het begin van je gebed, zinvol dat je uitspreekt hoe je erbij zit. De ene
dag kan dat zijn: “Heer ik wil U danken dat ik even bidden mag”. Een andere dag kan
dat zijn: “Heer, ik ben boos en
gefrustreerd, ook op U”. Dichter komen bij God gaat vaak gepaard met vrede
en rust. Maar soms kan de weg daarheen grillig
zijn. Dat mag. Zo zijn wij, mensen.
Nikolaas Sintobin sj
Nikolaas Sintobin sj
Reacties
I Hoet.